
آموزش نتورک پلاس قسمت چهارم
آموزش نتورک پلاس بهصورت گام به گام رو ادامه میدیم. در مقالهی قبل در قسمت سوم آموزش نتورک پلاس مباحث ابتدایی رو مطرح کردیم. مباحثی که در قسمت سوم بررسی شدند عبارتاند از:
- بستر ارتباط فیزیکی
- تجهیزات عمومی شبکه کامپیوتری
برای مطالعهی این مباحث از قسمت مقالات مرتبط به آموزش نتورک پلاس قسمت سوم مراجعه کنید.
در این قسمت با مفاهیم جدیدی آشنا میشیم.
- مدل شبکه OSI
- بررسی لایه پایینی مدل OSI
مدل شبکه OSI
مدل شبکه OSI مخفف Open System Interconnect هست. این مدل طرحی انتزاعی از شبیهسازی نحوهی فعالیت شبکه است که برای درک درست مفاهیم شبکه باید اون رو به دقت مطالعه کنیم. مدل OSI یک راهنما برای طراحی، اجرا و عیبیابی شبکهی کامپیوتریه. این مدل نحوهی ارتباط قسمتها و اجزای متفاوت شبکه رو با هم تفسیر میکنه و بر اساس Protocol Suite مورد استفادهی مدل روابط رو نشون میده.
Protocol Suite دستهای از روابط، قوانین و دستورالعملهای ارتباطیه که برای برقرار شدن ارتباط و اتصال شبکه باید رعایت بشه. رعایت دستورالعملهای Protocol Suite، مانند حرف زدن دو نفر با یک زبان مشخصه. اگر یک نفر فارسی و یک نفر ژاپنی صحبت کنه مطمئناً هیچ ارتباطی برقرار نمیشه؛ اما اگر هر دو از زبان مشترک استفاده کنن، ارتباط برقرار شده و اطلاعات جابهجا میشه.
این زبان مشترک همون Protocol Suite هست. تعداد زیادی از این Protocol Suite ها وجود دارن که در ادامه بعضی از اونها رو معرفی میکنیم.
IPX/SPX
NetBIOS
TCP/IP
این موارد استانداردهای ارتباطی این روزها هستند. تمامی کامپیوترها و دستگاههای تحت شبکه برای اینکه بتونن با هم ارتباط برقرار کنند باید از یکی از این پروتکلها پیروی کنند.
در سال 1977 برای توضیح نحوهی کارکرد و ارتباط دستگاههای مختلف با Protocol Suite های متفاوت مدل OSI توسط سازمان جهانی استاندارد ارائه شد.
مدل OSI از 7 لایه تشکیل شده. هر لایه نشوندهندهی بخشی از ارتباط شبکهی کامپیوتریه. هر لایه از این 7 لایه فعالیتی دارند که مخصوص یک دستگاه خاص در شبکه است. این 7 لایه به شرح زیر هستن:
- لایه Application
- لایه Presentation
- لایه Session
- لایه Transportation
- لایه Network
- لایه Data Link
- لایه Physical
در حالت ارسال اطلاعات دیتا از بالاترین لایه به پایین میاد و در حالت دریافت اطلاعات دیتا بالا میره. این مدل نحوهی ارسال و دریافت اطلاعات رو تفسیر میکنه که نتیجهی اون برقراری ارتباطه.
لایه Application
لایهی Application بالاترین لایه در مدل شبکهی OSI هست. این لایه وظیفهی تعیین روش برقراری ارتباط بین برنامههای مختلف با شبکه رو داره. مفهوم لایه Application به این صورت نیست که مثلاً به پردازش برنامهای مانند Microsoft Word رسیدگی کنه؛ بلکه وظیفهی اون تأمین نیاز شبکهای این برنامههاست. بهعنوان مثال کارکرد Web Browser ها در برقراری ارتباط با اینترنت رو لایه Application بر عهده داره. اما اجرای نرمافزار Web Browser در حیطهی وظایف لایه Application نیست. درخواستهای ارسال و دریافت توسط تمامی نرمافزارها به لایهی Application تحویل میشه تا نحوهی برقراری ارتباط توسط این لایه تعیین بشه.
لایه Presentation
لایه Presentation مسئول تعیین فرمت اطلاعات در حال تبادله. اطلاعات در این لایه از نوعی به نوع دیگه تبدیل، رمزگذاری و حتی فشرده میشه. این لایه وظیفهی جابهجایی رشتههای اطلاعات با انواع مختلف رو دارد.
لایه Session
لایه Session مشخص میکنه که دو کامپیوتر چگونه ارتباط رو برقرار کنن، تبادل رو انجام بدن و ارتباط رو تموم کند. توابع ارتباطی مثل احراز هویت، جابهجایی اطلاعات، تصدیق دریافت اطلاعات و وضعیت ارتباط در این لایه عملی میشه.
لایه Transportation
لایه Transportation وظیفهی کنترل اطلاعات عبوری رو داره و باید تضمین کنه که اطلاعات بدون خطا انتقال داده شدن. گاهی یک رشته اطلاعات خیلی طولانی در حال ارساله. وقتی اطلاعات به این لایه میرسه، لایه Transportation رشتهی طولانی اطلاعات رو به قسمتهای کوچیکتر تقسیم میکنه تا انتقال بدون خطای اونها سادهتر باشه و سپس اونها رو ارسال میکنه. در زمان دریافت نیز به محض دریافت قسمتهای کوچک در این لایه، تکههای اطلاعات با همون ترتیبی که تقسیم شدن به هم چسبیده و دوباره به همون رشته اطلاعات طولانی تبدیل میشن. همچنین این لایه وظیفهی مدیریت آدرسهای منطقی و اسامی مرتبط با اونها رو داره که در ادامهی آموزش نتورک پلاس دربارهی اون توضیح بیشتری میدیم. این لایه ارسال پیام تصدیق دریافت رو هم انجام میده.
لایه Network
لایه Network مسئولیت آدرسدهی منطقی و ترجمهی اسامی Logical مرتبط با آدرس فیزیکی رو بر عهده داره. مسیردهی انتقال اطلاعات از مبدأ تا مقصد توسط این لایه انجام میشه. اکثر پروتکلهای روتینگ و مسیریابی در این لایه فعالیت میکنن.
لایه Data Link
این لایه اطلاعات رو دریافت کرده و با بستهبندی اونها مشخص میکنه که اطلاعات از کدوم کامپیوتر ارسال شده و مقصد اون کدوم کامپیوتره. این لایه میتونه پس از ارسال بسته منتظر پاسخ تصدیق دریافت بمونه و اگر این پاسخ مثبت نباشه همون بسته رو دوباره ارسال میکنه تا بهدرستی در مقصد دریافت بشه. همچنین این لایه توپولوژی شبکه و آدرسهای فیزیکی موجود در شبکه رو کنترل میکنه.
لایه Physical
تمامی بسترهای ارتباطی اعم از کابل کواکسیال، کابل Twisted Pair، فیبر نوری و حتی ارتباط وایفای به همراه کانکتورهای اون در این لایه قرار میگیرن.
لایههای پایینی مدل OSI
لایههای پایینی مدل OSI در آموزش نتورک پلاس بررسی میشن.
لایه Physical
پایینترین لایه، یعنی لایهی Physical وظیفهی دریافت و انتقال اطلاعات رو در حالت فیزیکی بر عهده داره. به این صورت که سیگنال ابتدا وارد این لایه میشه. سیگنال اطلاعات در زمان ارتباط در سیم جریان پیدا میکنه. این همون لایهی فیزیکی مدل OSI هست.
در لایهی Physical دستگاههای متفاوتی به کار برده شده.
- NIC
- Transceivers
- Repeaters
- Hub
- MAUs
NIC
کارت NIC یا Network Interface Card رابط اصلی کامپیوتر و بستر ارتباط فیزیکی شبکهی کامپیوتریه. این کارت مهمترین بخش لایهی Physical در شبکهی کامپیوتریه.
Transceiver
این مورد بخشی از کارت NIC است که وظیفهی ارسال و دریافت اطلاعات در کارت شبکه یا NIC رو بر عهده داره. نوع Transceiver استفاده شده در کارت شبکه به اینترفیس و بستر ارتباطی شبکه بستگی داره.
Repeater
دستگاه Repeater تقویتکنندهی سیگنالهای ارسالی روی بستر فیزیکی شبکهی کامپیوتریه. این دستگاه از قسمتهای تشکیل دهندهی لایهی Physical در شبکه کامپیوتریه. قانونی موسوم به 5-4-3 برای استفاده از Repeater در شبکهی کامپیوتری وجود داره. مفهوم این قانون اینه که هر شبکهی کامپیوتری به ازای هر 5 سگمنت، 4 Repeater نیازه، در حالی که فقط سه سگمنت دارای کامپیوترهای متصل به خود باشند.
HUB
پس از NIC مهمترین قسمت فیزیکی شبکهی کامپیوتری HUB است. این دستگاه در دو نوع اکتیو و پسیو موجوده.
HUB اکتیو به منبع تغذیه متصل شده و سیگنال دریافتی رو تقویت میکنه و باعث افزایش میزان فاصلهی المانهای شبکه میشه. بهعنوان مثال برای شبکههای اترنت که 100 متر فاصله رو پشتیبانی میکنن این فاصله به اندازه 100 متر دیگه افزایش پیدا میکنه.
HUB پسیو بدون اتصال به منبع تغذیه به شبکه متصل میشه و فقط ارتباط الکتریکی بین کامپیوترها رو برقرار میکنه. در این مورد، تقویت سیگنال انجام نمیشه و فاصلهی کاربردی شبکه نیز کاهش پیدا میکنه. به این دلیل که HUB مقداری از توان سیگنال رو برای کارکرد خودش مصرف میکنه.
لایه Data Link
لایه Data Link از دو زیر لایه تشکیل شده:
- Media Access Control یا MAC
- Logical Link Control یا LLC
در قسمت پنجم آموزش نتورک پلاس این زیرلایهها رو بررسی میکنیم و مباحث آموزش نتورک پلاس رو ادامه میدیم. با ما همراه باشید.
نظرات خودتون رو با ما در میون بذارید.
جناب این نتورک پلاس قسمتهای بعدیشو نمیزاری ؟؟؟؟ مثلا قسمتهای پنج به بالا … اگه راه داشت میزاشتی ممنون میشم
درود بر شما، قسمت های پنج و ششم قرار گرفته و قسمت های بعد هم به تدریج قرار خواهند گرفت