پژوهشگران موفق به ساخت پردازنده هایی جدید با مصرف کمتر و عملکرد فوق العاده شدند

بر کسی پوشیده نیست که صنعت کامپیوتر مدتی است از قانون مور عقب افتاده است. به نظر می رسد که گوشی های هوشمند از لحاظ ماندگاری باتری و قدرت پردازندگی به حداکثر پیشرفت خود دست یافته اند و قدرت پردازنده ها دیگر به سرعت گذشته پیشرفت نمی کند. با این حال پژوهشگران دانشگاه پرینستون احتمالاً به یک تکنولوژی تراشه انقلابی دست پیدا کرده اند که به شدت مصرف انرژی پردازنده ها را کاهش و قدرت پردازشی آن ها را افزایش می دهد.

به طور ویژه، دانشمندان نمونه اولیه تراشه ای را توسعه داده اند که از تکنیکی جدید به نام «پردازش درون-حافظه ای» استفاده می کند و می تواند سرعت اجرای سیستم ها را بر روی پردازنده افزایش دهد. بجای اینکه پردازنده داده ها را به طور مرتب از حافظه (RAM) دریافت کند، محاسبه درون-حافظه ای اجازه می دهد پردازش در درون حافظه انجام شود. این کار باعث بهبود قابل توجهی در بازده و سرعت پردازش می شود به این معنی که نه تنها عملکرد پردازشی را به شدت بهبود می بخشد بلکه باعث مصرف انرژی بسیار کمتری می شود.

 

 

اما این تکنولوژی تا چه اندازه سریع تر از تکنولوژی های کنونی است؟ پاسخ به این سؤال اندکی پیچیده است. با این که در تست های آزمایشگاهی پژوهشگران به عملکردهایی تا هزاران بار بهتر از تراشه های کنونی دست پیدا کرده اند، اما این نوع طراحی تراشه بیشتر برای یادگیری ماشین و به طور ویژه یادگیری عمیق توسعه یافته اند.

با استناد به سایت Knowridge یادگیری عمیق زمانی صورت می پذیرد که الگوریتم ها به رایانه اجازه دهند که با یادگیری از مجموعه داده های پیشین، تصمیماتی را به منظور انجام وظایف پیچیده اخذ کند. فناوری تشخیص چهره آمازون از نمونه هایی است که از این نوع یادگیری استفاده می کند.

البته این ها به این معنی نیست که تکنولوژی جدید برای دیگر اهداف مناسب نیست، اما لازم است برای استفاده از مزایای این تکنولوژی در حوزه های دیگر تغییراتی بر روی این نوع تراشه ها صورت پذیرد.

با وجود این که این تکنولوژی بسیار پیشرفته و فوق العاده است نباید انتظار داشته باشیم که به زودی از چنین پردازنده هایی در گوشی های هوشمند و لپ تاپ ها استفاده شود. پژوهشگران باید قبل از عرضه تجاری این پردازنده ها آزمایش های متعدد و زیادی بر روی آن انجام دهند.

 

منبع: TechSpot