دستورهای کاربردی CMD در شبکه و اینترنت

خط فرمان یا Command Prompt بخشی قدیمی و با سابقه طولانی در انواع نسخه های سیستم عامل ویندوز است که هنوز هم دستورهای آن کاربرد دارند. دستورهایی که در این متن به آن اشاره خواهیم کرد از پرکاربرد ترین دستورهای cmd شبکه به شمار می روند.

دستورهای CMD شبکه

ARP

ARP معادل عبارت پروتکل وضوح آدرس است. این پروتکل، آی پی لایه پایینی است که برای شناسایی دستگاهها استفاده می شود. بنابراین ارتباط کامپیوتر ها از طریق این آی پی آسان می شود، اما در نهایت تحویل بسته وابسته به مک آدرس دستگاه است. در حقیقت کار این پروتکل برقراری ارتباط بین آدرس آی پی و مک آدرس است. دستگاه های ویندوز یک حافظه ARP شامل نتایج اخیر ARP را نگهداری می کنند و با اجرای دستور ARP –A می توان  محتویات این کش را مشاهده کرد. اگر شما برای ارتباط با یک هاست خاص مشکل دارید، می توانید آدرس IP هاست را از راه دور به ARP و به صورت یک دستور اضافه کنید.

Nbtstat

همان طور که می دانید تمام کامپیوتر ها دارای سیستم عامل هستند و نامی برای هر کامپیوتر در آن مشخص شده است. نام هر PC، اغلب نام دامنه یا نام کار گروهی است که به کامپیوتر اختصاص داده شده است. نام کامپیوتر گاهی اوقات نام NetBIOS نیز نامیده می شود. ویندوز از روش های متعددی برای نشانه گذاری نام های NetBIOS به آدرس های IP، همانند Broadcast، جست و جوی LMHost یا حتی استفاده کردن از روش منسوخ پرس و جوی سرور فاتح استفاده می کند.

Hostname

دستور Nbtstat که پیش از این مورد بحث بود، می تواند نام میزبان شما را به یک دستگاه دیگر اختصاص دهد. با این حال، اگر فقط به دنبال یک روش سریع و آسان برای تایید نام رایانه هستید، از دستور hostname استفاده کنید. با تایپ این دستور نام کامپیوتر محلی نمایش داده می شود.

Tracert

بر خلاف آنچه در یک ویدئو آموزشی یوتیوب ممکن است بیان شود، “Tracert”، به شکل Tracer T تلفظ نمی شود و همچنین نمی تواند به شما نشان دهد که در این لحظه چند نفر در حال استفاده از Google هستند. بطور کلی این دستور نشان می دهد که درخواست بازدید شما از یک سایت شما چه مسیر هایی (تعداد روتر ) را طی می کند تا به سیستم شما برسد.

Route

شبکه های IP از جداول مسیریابی برای هدایت بسته ها از یک زیر شبکه به دیگری استفاده می کنند. ابزار Route ویندوز به شما اجازه می دهد تا جدول های مسیریابی دستگاه را مشاهده کنید. برای این منظور دستور Route Print را تایپ کنید. موضوع جالب در رابطه با دستور Route این است که نه تنها جدول مسیریابی را نشان می دهد، بلکه به شما اجازه می دهد تغییراتی را ایجاد کنید. برای ایجاد تغییرات در جدول مسیریابی از دستوراتی مانند Route Add، Route Delete و Route Change استفاده می شود. تغییراتی که انجام می دهید می تواند مداوم باشد، در صورتی که شما از پسوند P در دستور استفاده کنید.

PathPing

وارد کردن فرمان PathPing به همراه نام میزبان، همان نتیجه ای را در بردارد که  یک پردازشگر Tracert استاندارد نیز اجرا می کند. با این حال، هنگامی که این فرآیند تکمیل می شود، جمع آوری آمار، در حدود 300 ثانیه (پنج دقیقه) طول می کشد و سپس گزارش های مربوط به زمان تأخیر و بسته بندی را دقیق تر از آنچه که توسط Ping یا Tracert ارائه می شود، گزارش می کند.

دستورهای cmd شبکه که تا اینجا عنوان شدند، فرامین کاربردی شبکه در خط فرمان سیستم عامل ویندوز به شمار می آیند. این دستورات در سیستم عامل ویندوز 10 تست شده و قابل اجرا هستند. با وجود معرفی فرامین power shell، این دستورها هنوز کارکرد خود را از دست نداده اند و می توان آنها را در power shell یا cmd اجرا کرد.