آموزش نتورک پلاس قسمت ششم

آموزش نتورک پلاس به صورت گام به گام را ادامه می‌دهیم. در مقاله قبل در قسمت پنجم آموزش نتورک پلاس مباحث ابتدایی را مطرح کردیم. مباحثی که در قسمت پنجم بررسی شدند عبارتند از :

• لایه دیتا لینک Data Link
• MAC
• توپولوژی منطقی Logical topology
• LLC

اگر دنبال یادگیری موضوعات بالا هستید مقاله آموزش نتورک پلاس قسمت پنجم را حتما مطاله کنید.

در این قسمت به تشریح لایه میانی مدل OSI پرداخته و مباحث زیر را بررسی می‌کنیم.

• دستگاه‌های لایه دیتا لینک 
• لایه‌های میانی مدل OSI
• لایه Network
• پروتکل‌ها در لایه سوم
• دستگاه‌های لایه سوم

دستگاه‌های شبکه در لایه دیتالینک

در لایه دیتا لینک دستگاه‌های زیر به فعالیت و تبادل اطلاعات در لایه دوم می‌پردازند.

Bridge

دستگاه Bridge در شبکه در لایه دوم یا دیتا لینک فعالیت می‌کند. این دستگاه به صورت Logical یک شبکه را به دو سگمنت تقسیم می‌کند. در شرایطی که از دید پروتکل‌های لایه بالاتر یک شبکه به نظر می‌رسند. علت به کارگیری این دستگاه نگه داشتن ترافیک و جابه‌جایی اطلاعات در یک سمت شبکه است. به این صورت که تمامی‌ کامپیوترهایی که در یک سمت Bridge قرار دارند تبادل اطلاعات را در همان سمت انجام می‌دهند در عین حال می‌توانند با کامپیوتری که در سگمنتی که در سمت دیگر Bridge قرار گرفته نیز به تبادل اطلاعات بپردازد و فقط اطلاعاتی از Bridge عبور می‌کند که مقصد آن کامپیوتری در طرف دیگر این دستگاه باشد. استفاده از این دستگاه ترافیک شبکه را مدیریت کرده و باعث بهبود استفاده از پهنای باند می‌شود.

Switch

سوئیچ دستگاهی است که تمامی کامپیوترهای یک سگمنت را به هم متصل می‌کند. این دستگاه فعالیت خود را در لایه دوم انجام می‌دهد. سوئیچ شبکه فرایند جابه‌جایی پکت‌ها را انجام می‌دهد و تفاوت اصلی آن با Hub در این است که اطلاعات را فقط به مقصد اصلی ارسال می‌کند و مانند Hub اطلاعات را روی همه پورت‌ها Broadcast نمی‌کند. سوئیچ عملیات سوئیچینگ را با استفاده از آدرس فیزیکی MAC Address انجام می‌دهد.

NIC

Network Interface Card همان کارت شبکه کامپیوتر است. این کارت امکان اتصال کامپیوتر به شبکه را فراهم می‌کند.

لایه‌های میانی مدل OSI

لایه میانی مدل شبکه OSI شامل لایه‌های Network و لایه Transport می‌باشد. در ادامه آموزش نتورک پلاس این لایه‌ها را بررسی می‌کنیم.

لایه NETWORK

لایه سوم در مدل OSI لایه Network یا لایه شبکه است. در این لایه پروتکل‌هایی فعالیت می‎کنند که ارسال اطلاعات به مقصد صحیح را تضمین می‌کنند. این لایه مهم‌ترین لایه مدل شبکه OSI است.

وظایف مهمی که در لایه سوم OSI لایه Network انجام می‌شوند به دو دسته تقسیم می‌شوند.

Logical Network Addressing

در قسمت قبل توضیح دادیم که در لایه دوم تبادل اطلاعات با استفاده از آدرس فیزیکی MAC Address انجام می‌شود و هر دستگاه شبکه دارای آدرس MAC Address است. این آدرس فیزیکی مستقل از نوع پروتکل می‌باشد و استفاده از دسته پروتکل‌های مختلف تأثیری در استفاده از آن ندارد. هر دسته پروتکل برای انجام تبادل اطلاعات از سیستم آدرس‌دهی مخصوص آن دسته پروتکل استفاده می‌کند. آدرس فیزیکی MAC Address در لایه دیتالینک استفاده می‌شود و فرایندهای لایه دوم با استفاده از این آدرس انجام می‌شود. در لایه Network آدرس‌دهی متفاوتی برای انتقال اطلاعات وجود دارد و پروتکل‌ها نیز هر کدام شیوه آدرس‌دهی مختص خود را دارند، آدرس دهی Logical در لایه سوم و به وسیله پروتکل‌های این لایه انجام می‌شود.

Routing

عملیات Routing یا مسیریابی پردازشی است که اطلاعات را به بیرون از شبکه انتقال می‌دهد. مسیریابی گاهی به سمت چندین دستگاه مسیریاب ارسال می‌شود تا آن‌ها تصمیم بگیرند که سیگنال اطلاعات برای رسیدن به مقصد باید از کدام مسیر خارج شود. دستگاه مسیر یاب با استفاده از پروتکل‌های مسیریابی و دسته پروتکلی که شبکه روی آن بنا شده است، مسیریابی را انجام می‌دهد.

عملیات مسیریابی به دو صورت انجام پذیر است.

مسیریابی ایستا: 

در مسیریابی ایستا یا Static Route  مسیردهی طبق برنامه‌ریزی از قبل تعیین شده که توسط مدیر شبکه تنظیم شده، انجام می‌شود.

مسیریابی پویا:

مسیریابی پویا یا Dynamic Route به وسیله پروتکل‌های مسیریابی که در لایه سوم فعالیت می‌کنند به صورت اتوماتیک انجام می‌شود.

پروتکل‌های لایه سوم

پروتکل‌هایی که در لایه سوم کار می‌کنند، پروتکل‌های مسیریابی هستند. پروتکل‌های مسیریابی به دو شکل این کار را انجام می‌دهند.

پروتکل مسیریابی Distance Vector

این نوع پروتکل با شمارش تعداد مسیریاب‌هایی که در مسیر رسیدن به مقصد وجود دارند مسیردهی را انجام می‌دهند.

پروتکل مسیریابی Link State

پروتکل‌های Link State با توجه به وضعیت و کیفیت ارتباطات بین مسیریاب‌ها انتخاب می‌کنند که اطلاعات از کدام مسیر ارسال شوند.

در ادامه به برخی از دسته پروتکل‌های لایه سوم و پروتکل‌های مسیریابی پویا اشاره می‌کنیم.

دستگاه‌های لایه Network

Router

روتر یا مسیریاب دستگاهی است که چند شبکه مختلف را به یکدیگر متصل می‌کند واین قابلیت را فراهم می‌کند تا کامپیوترهای شبکه‌های متفاوت متصل به روتر بتوانند به تبادل اطلاعات بپردازند. روتر تصمیم می‌گیرد که اطلاعات از کدام مسیر خارج شود. روترها قابلیت‌ها و امکانات فراوانی دارند که استفاده از تمامی آن‌ها مستلزم تسلط کامل بر مفاهیم کاربردی مسیریابی است.

Brouter

این دستگاه کاربردی شبیه ترکیب عملکرد دستگاه Bridge و Router دارد. این دستگاه به مسیریابی اطلاعات می‌پردازد و زمانی که قادر به مسیر دهی نباشد مانند Bridge عمل کرده و اطلاعات را عبور می‌دهد. این امکان وجود ندارد که بتوانیم از این دستگاه همزمان به عنوان Bridge و روتر استفاده کنیم. این دستگاه در گذشته استفاده می‌شد و اکنون دیگر از آن استفاده نمی‌شود.

سوئیچ لایه سه

سوئیچ لایه سه کاملاً شبیه به سوئیچ لایه دومی عمل می‌کند، با این تفاوت که این سوئیچ قابلیت ارسال اطلاعات با استفاده از آدرس شبکه‌ای لایه سوم را دارد. این دستگاه تمامی عملکرد لایه دومی سوئیچ را انجام می‌دهد و در کنار آن توانایی کارکرد در لایه سوم با دسته پروتکل‌های لایه Network را دارد.

در قسمت هفتم آموزش نتورک پلاس لایه چهارم مدل شبکه OSI را بررسی می‌کنیم و عملکرد این لایه به همراه پروتکل‌های فعال در این لایه را توضیح می‌دهیم و مباحث آموزش نتورک پلاس را ادامه می‌دهیم. حتما با ما همراه باشید تا به کمک ما بتوانید یک متخصص شبکه حرفه‌ای شوید.