آموزش نتورک پلاس قسمت ششم

در این مقاله آموزش نتورک پلاس رو به صورت گام به گام براتون توضیح میدیم. در مقاله‌ی قبل در قسمت پنجم آموزش نتورک پلاس مباحث ابتدایی رو مطرح کردیم. این مباحث عبارت‌اند از :

• لایه دیتا لینک Data Link
• MAC
• توپولوژی منطقی Logical topology
• LLC

اگر دنبال یادگیری موضوعات بالا هستید مقاله‌ی آموزش نتورک پلاس قسمت پنجم رو حتما مطاله کنید.

در این قسمت به تشریح لایه‌ی میانی مدل OSI پرداخته و مباحث زیر رو بررسی می‌کنیم.

• دستگاه‌های لایه دیتا لینک 
• لایه‌های میانی مدل OSI
• لایه Network
• پروتکل‌ها در لایه سوم
• دستگاه‌های لایه سوم

دستگاه‌های شبکه در لایه دیتالینک

در لایه‎‌ی دیتا لینک دستگاه‌های زیر به فعالیت و تبادل اطلاعات در لایه دوم مشغول میشن.

Bridge

دستگاه Bridge در شبکه در لایه‌ی دوم یا دیتا لینک فعالیت می‌کنه. این دستگاه به‌صورت Logical یک شبکه رو به دو سگمنت تقسیم می‌کنه. در شرایطی که از دید پروتکل‌های لایه‌ی بالاتر یک شبکه به نظر میرسن. علت به‌کارگیری این دستگاه نگه داشتن ترافیک و جابه‌جایی اطلاعات در یک سمت شبکه است. به این صورت که تمامی‌ کامپیوترهایی که در یک سمت Bridge قرار دارن تبادل اطلاعات رو در همون سمت انجام میدن در عین حال می‌تونن با کامپیوتری که در سگمنتی که در سمت دیگر Bridge قرار گرفته نیز به تبادل اطلاعات بپردازن و فقط اطلاعاتی از Bridge عبور می‌کنه که مقصد اون کامپیوتری در طرف دیگه‌ی این دستگاه باشه. استفاده از این دستگاه ترافیک شبکه رومدیریت کرده و باعث بهبود استفاده از پهنای باند میشه.

Switch

سوئیچ دستگاهیه که تمامی کامپیوترهای یک سگمنت رو به هم متصل می‌کنه. این دستگاه فعالیت خودش رو در لایه‌ی دوم انجام میده. سوئیچ شبکه فرایند جابه‌جایی پکت‌ها رو انجام میده و تفاوت اصلی اون با Hub در اینه که اطلاعات رو فقط به مقصد اصلی ارسال می‌کنه و مانند Hub اطلاعات رو روی همه‌ی پورت‌ها Broadcast نمی‌کنه. سوئیچ عملیات سوئیچینگ رو با استفاده از آدرس فیزیکی MAC Address انجام میده.

NIC

Network Interface Card همون کارت شبکه‌ی کامپیوتره. این کارت امکان اتصال کامپیوتر به شبکه رو فراهم می‌کنه.

لایه‌های میانی مدل OSI

لایه‌ی میانی مدل شبکه OSI شامل لایه‌های Network و لایه‌ی Transport است. در ادامه آموزش نتورک پلاس این لایه‌ها رو بررسی می‌کنیم.

لایه NETWORK

لایه سوم در مدل OSI لایه Network یا لایه‌ی شبکه است. در این لایه پروتکل‌هایی مشغول فعالیت هستن که ارسال اطلاعات به مقصد صحیح رو تضمین می‌کنن. این لایه مهم‌ترین لایه‌ی مدل شبکه‌ی OSI است.

وظایف مهمی که در لایه‌ی سوم OSI لایه Network انجام میشه به دو دسته تقسیم میشه.

Logical Network Addressing

در قسمت قبل توضیح دادیم که در لایه‌ی دوم تبادل اطلاعات با استفاده از آدرس فیزیکی MAC Address انجام میشه و هر دستگاه شبکه دارای آدرس MAC Address است. این آدرس فیزیکی مستقل از نوع پروتکل بوده و استفاده از دسته‌ی پروتکل‌های مختلف در استفاده از اون تاثیری نداره. هر دسته پروتکل برای انجام تبادل اطلاعات از سیستم آدرس‌دهی مخصوص اون دسته استفاده می‌کنه. آدرس فیزیکی MAC Address در لایه‌ی دیتالینک استفاده میشه و فرایندهای لایه‌ی دوم با استفاده از این آدرس انجام میشه. در لایه‌ی Network آدرس‌دهی متفاوتی برای انتقال اطلاعات وجود داره و پروتکل‌ها نیز هرکدوم شیوه‌ی آدرس‌دهی مختص خودشون رو دارن، آدرس‌دهی Logical در لایه‌ی سوم و به‌وسیله‌ی پروتکل‌های این لایه انجام میشه.

Routing

عملیات Routing یا مسیریابی، پردازشیه که اطلاعات رو به بیرون از شبکه انتقال میده. مسیریابی گاهی به سمت چندین دستگاه مسیریاب ارسال میشه تا اون‌ها تصمیم بگیرن که سیگنال اطلاعات برای رسیدن به مقصد باید از کدوم مسیر خارج بشه. دستگاه مسیر یاب با استفاده از پروتکل‌های مسیریابی و دسته‌ی پروتکلی که شبکه روی اون بنا شده، مسیریابی رو انجام میده.

عملیات مسیریابی به دو صورت انجام میشه:

مسیریابی ایستا: 

در مسیریابی ایستا یا Static Route  مسیردهی طبق برنامه‌ریزی از قبل تعیین‌شده‌ای که توسط مدیر شبکه تنظیم شده، انجام میشه.

مسیریابی پویا:

مسیریابی پویا یا Dynamic Route به وسیله‌ی پروتکل‌های مسیریابی که در لایه‌ی سوم فعالیت می‌کنن به صورت اتوماتیک انجام میشه.

پروتکل‌های لایه سوم

پروتکل‌هایی که در لایه‌ی سوم کار می‌کنن، پروتکل‌های مسیریابی هستن. پروتکل‌های مسیریابی به دو شکل این کار رو انجام میدن.

پروتکل مسیریابی Distance Vector

این نوع پروتکل با شمارش تعداد مسیریاب‌هایی که در مسیر رسیدن به مقصد وجود دارن مسیردهی رو انجام میدن.

پروتکل مسیریابی Link State

پروتکل‌های Link State با توجه به وضعیت و کیفیت ارتباطات بین مسیریاب‌ها انتخاب می‌کنن که اطلاعات از کدوم مسیر ارسال بشه.

در ادامه به برخی از دسته پروتکل‌های لایه‌ی سوم و پروتکل‌های مسیریابی پویا اشاره می‌کنیم.

دستگاه‌های لایه Network

Router

روتر یا مسیریاب دستگاهیه که چند شبکه‌ی مختلف رو به یکدیگر متصل می‌کنه واین قابلیت رو فراهم می‌کنه که کامپیوترهای شبکه‌های متفاوت متصل به روتر بتونن به تبادل اطلاعات بپردازن. روتر تصمیم می‌گیره که اطلاعات از کدوم مسیر خارج بشن. روترها قابلیت‌ها و امکانات فراوانی دارن که استفاده از تمامی اون‌ها مستلزم تسلط کامل بر مفاهیم کاربردی مسیریابیه.

Brouter

این دستگاه کاربردی شبیه ترکیب عملکرد دستگاه Bridge و Router کار می‌کنه. این دستگاه اطلاعات رو مسیریابی می‌کنه و زمانی که قادر به مسیر دهی نباشه مانند Bridge عمل کرده و اطلاعات رو عبور میده. این امکان وجود نداره که بتونیم از این دستگاه هم‌زمان به‌عنوان Bridge و روتر استفاده کنیم. این دستگاه در گذشته استفاده میشد و اکنون دیگه از اون استفاده نمیشه.

سوئیچ لایه سه

سوئیچ لایه سه کاملاً شبیه به سوئیچ لایه دوم عمل می‌کنه، با این تفاوت که این سوئیچ قابلیت ارسال اطلاعات با استفاده از آدرس شبکه‌ای لایه سوم رو داره. این دستگاه تمامی عملکرد لایه دومی سوئیچ رو انجام میده و در کنار اون توانایی کارکرد در لایه‌ی سوم با دسته پروتکل‌های لایه Network رو داره.

در قسمت هفتم آموزش نتورک پلاس لایه چهارم مدل شبکه OSI رو بررسی می‌کنیم و عملکرد این لایه به همراه پروتکل‌های فعال در این لایه رو توضیح میدیم و مباحث آموزش نتورک پلاس رو ادامه میدیم. حتما با ما همراه باشید تا به کمک ما بتونید یک متخصص شبکه‌ی حرفه‌ای بشید.